4سرگرمی

پدر با خود نجوا کرد: خدایا مزرعه‌ام تشنه و ترک خورده است، باران بفرست.

مادر زیر لب گفت: خدایا سقف خانه‌ام چکه می‌کند، خودت ما را از باد و باران حفظ کن. 

.

. 

.

کودک اندیشید: باران ببارد چه بهتر، باران نبارد چه بهتر!

گفت:اینقدر سیگار نکش میمیری. . .


گفتم:اگه نکشم میمیرم. . .


گفت:اگه بکشی با درد میمیری. . .

گفتم:اگه نکشم از درد میمیرم. . .


گفت:هوای دودی جلوی درد رو نمیگیره. . .


گفتم:هوای صاف جلوی مرگو میگیره؟. . .


یه کم نگاهم کرد و گفت:بکش. . .

آهای ...

دخترک برگشت، چه بزرگ شده بود.

پس کبریتهایت کو؟

پوزخندی زد، گونه اش آتش بود، سرخ، زرد...

میخواهم امشب با کبریت های تو، شهر را به آتش بکشم!

دخترک نگاهی انداخت، تنم لرزید... کبریتهایم را نخریدند، سالهاست تن میفروشم... می خری !!!؟؟؟

یک بار دیگر تمام شماره های موبایل را مرور کرد.400 نفر...

گاهی انسان در میان 400 نفر تنهاست...

بچه ی دومم وقتی اولین دندانش را در اورد که زن صیغه ای شوهرم، ست اتاق خوابمان را

با خون بهای من تغییر داد.

هر چه میگفتند او نمیدانست...

و حالا خودش هر چه میگوید کسی نمیداند...

او آزرده بود مدتی ازش خبری هم نداشت.

حالا با تمام وجودش داد میزد، عزیزم کجایی!؟

ولی او رفته بود!

با وفا به عهدش که اگر نباشی، من نیز نخواهم بود...

مرد از گورستان به خانه بازگشت؛ مجبور بود کلیدش را در قفل بیاندازد.